مريم مجدليه

مريمِ مجدليه، يارِ عيسا مسي� است:

(36) There were three Mariams who walked with the Lord at all times: his mother and [his] sister and (the) Magdalene? this one who is called his consort. Thus his (true) Mother and Sister and Mate is (also called) ?Mariam?.
(The Gospel of Philip)

(36) هماره، سه مريم (Mariam يا Mary) ، به همراهِ سَرورِمان بودند: مادرَش، خواهرَش، و مجدليه - اين، همان است که يار (consort يا companion) ناميده مى‌شد. مادر، خواهر، و يارِ (companion يا mate) او، مريم، نام داشتند.

عيسا مسي�، مريمِ مجدليه را، بيش از مُريدانِ ديگر، دوست مى‌دارد:

(59) The wisdom which (humans) call barren is herself the Mother of the Angels. And the Consort of the [Christ] is Mariam the Magdalene. The [Lord loved] Mariam more than [all the (other)] Disciples, [and he] kissed her often on her [mouth]. The other [women] saw his love for Mariam, (and) they say to him: ?Why do thou love [her] more than all of us?? || The Savior replied, (and) he says to them: ?Why do I not love you as (I do) her?? (60) (While) a blind (person) and one who sees are both in the dark, they do not differ from one another. When the light comes, then he who sees shall behold the light, and he who is blinded shall remain in the darkness.
(The Gospel of Philip)

(59) �کمتى، که نازا خوانده مى‌شود، مادرِ فرشتگان است. و يارِ (consort يا companion) مسي�، مريمِ مجدليه است. سَرورِمان، مريم را، بيش از مُريدانِ ديگر، مُ�بت مى‌نمود، و اغلب، دهانِ او را مى‌بوسيد. آنان که م�بتِ او را به مريم ديدند، به او گفتند: "چرا او را بيش از ما مُ�بت مى‌نمايى؟" مُنجى به آنان پاسخ داده، گفت: "چرا شما را، به قدرِ او، مُ�بت نمى‌نمايم؟ (60) اگر نابينايى، به همراهِ بينايى، در تاريکى باشند، تفاوتى، با يکديگر ندارند. ولى، روشنايى، که بيايد، بينا، روشنايى را مى‌بيند، و نابينا، در تاريکى مى‌ماند."

پانويس:

1. در عهدِ جديد آمده که:

(31) پس برادران و مادرِ او آمدند، و بيرون ايستاده، فرستادند، تا او را طلب کنند (32) آنگاه جَماعت، گِردِ او نشسته بودند، و به وى گفتند: "اينک مادرَت، و برادران‌َت، بيرون، تو را مى‌طلبند" (33) در جوابِ ايشان گفت: "کيست، مادرِ من، و برادران‌َم کيان‌اند؟" (34) پس بَر آنانى که گِردِ وى نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: "اينان‌اند، مادر و برادران‌َم (35) زيرا هر که اراده‌ى خدا را به جا آرَد، همان برادر و خواهر و مادرِ من باشد"
(کتاب مقدس - چاپ دوم: 1987 - انجمن کتاب مقدس ايران - انجيل مرقس 3)

2. در عهدِ عَتيق آمده که:

(26) آن که به کلامِ راست جواب گويد () لب‌ها را مى‌بوسد
(کتاب مقدس - چاپ دوم: 1987 - انجمن کتاب مقدس ايران - کتابِ امثالِ سليمانِ نبى 24)

(2) او، مرا، به بوس‌هاى دهانِ خود، ببوسد () زيرا که مُ�بتِ تو، از شراب نيکوتر است
(کتاب مقدس - چاپ دوم: 1987 - انجمن کتاب مقدس ايران - کتابِ غزل غزل‌هاى سليمان 1)

در (همين) "انجيلِ فيلپس" هم آمده که:

(35) [Grace comes] forth by him from the mouth, the place where the Logos came forth; (one) was to be nourished from the mouth to become perfect. The perfect are conceived thru a kiss and they are born. Therefore we also are motivated to kiss one another? to receive conception from within our mutual grace.
(The Gospel of Philip)

(35) فيض، از دهانى، بُرون مى‌آيد، که م�لِ بُرون آمدنِ کلمه (word يا Logos) است؛ آن که تغذيه از دهان شود، کامل مى‌گردد. کاملان، به بوسه‌اى، آبستن مى‌گردند، و متولد مى‌گردند. از اين رو بَرانگيخته مى‌شويم، که يکديگر را ببوسيم - که از فيضِ يکديگر، باردار گرديم.

منابع:

The Gospel Of Philip